کاهش ماده تاريک جهان از آغاز تاکنون

خبرگزاري آريا - محققين روسي براي اولين بار توانستند ميزان ماده تاريکي که جهان از زمان بيگ بنگ يعني حدود 13٫7 ميليارد سال پيش از دست داده است را اندازه گيري کرده و محاسبه کنند که 5 درصد ماده تاريک از بين رفته است.
به گزارش خبرگزاري آرياکليک، اين يافته ها مي تواند يکي از بزرگ ترين رازهاي فيزيک را توضيح دهد: چرا عملکرد جهان ما کمي متفاوت تر از آن چيزي است که چند سال پس از بيگ بنگ بود، و همچنين مي تواند نگرشي نسبت به تحولات آينده به ما بدهد.
نويسنده سرپرست، ايگور کاچف از موسسه تحقيقات هسته اي مسکو مي گويد “اختلاف بين پارامترهاي کيهان شناختي در جهان مدرن  و جهان پس از بيگ بنگ را مي توان با اين حقيقت توضيح داد که نسبت ماده تاريک کاهش يافته است. اکنون براي اولين بار توانستيم ميزان ماده تاريک از دست رفته را محاسبه کنيم و اينکه چه چيزي باعث اندازه ناپايدار ترکيبات شده است.”
راز ماده تاريک اولين بار در سال 1930 معرفي شد. در آن زمان اخترفيزيک دانان و منجمين مشاهده کردند که کهکشان ها به طرز عجيبي جابجا شده اند و تحت تاثير چيزي بيش از جاذبه بودند و توسط ماده قابل مشاهده و انرژي موجود در جهان قابل توضيح نبود. از اين رو فيزيک دانان براي توضيح اين کشش گرانشي، ماده تاريک را مطرح کردند که مي توانست مسئول اتفاقات موجود در جهان باشد.
يکي از راه هايي که دانشمندان ماده تاريک را مطالعه مي‌کنند، امواج ماکروويو پس زمينه کيهاني(CMB) است که پژواک بيگ بنگ محسوب مي‌شود. CMB يک تابش حرارتي باقي مانده از بيگ بنگ است که براي محققين نوعي کپسول زمان محسوب مي شود که با کمک آن جهان را بررسي مي کنند.
مشکل اين است که پارامترهاي کيهاني که بر جهان ما حکومت مي کنند ـ مانند کنترل سرعت نور و نحوه فعاليت گرانش ـ در مقايسه با زماني که CMB نشان مي دهند، متفاوت است.
کاچف توضيح مي دهد “اين اختلاف به ميزان قابل توجهي بيش از خطاي حاشيه  و خطاي سيستماتيک بود. از اين رو ما با نوعي خطاي ناشناخته مواجه بوديم.”
يکي از فرضيه ها اين بود که ماده تاريک از روزهاي اوليه جهان تا به امروز رو به زوال رفته است. اين دقيقا چيزي است کاچف و همکارانش آن را در سطح رياضي بررسي کرده و ميزان تفاوت ماده تاريک از روزهاي اوليه جهان تا جهان امروز را محاسبه کردند.
اين تيم داده هاي گردآوري شده از تلسکوپ پلانک در مورد CMB را با مدل هاي ماده تاريک مانند DDM مقايسه کردند. آن‌ها متوجه شدند مدل DDM دقيقا مشاهدات و  داده هاي گردآوري شده را در جهان مدرن شرح مي دهد. اين تيم توانست يک قدم فراتر رفته  و داده هاي CMB را با مشاهدات مدرن مقايسه کند.
در پايان آن‌ها پيشنهاد دادند که جهان مقداري بين 2 تا 5 درصد از ماده تاريک خود را از آغاز جهان تا کنون از دست داده است. اين يافته ها نشان مي دهند.