خبرگزاري آريا- تهديد روشن و صريح اردوغان به استفاده از آوارگان به عنوان سلاحي قدرتمند در جنگ با اروپا به معناي لغو توافق به دست آمده با اتحاديه اروپا در خصوص جلوگيري از سرازير شدن آوارگان از طريق ترکيه به کشورهاي عضو اتحاديه اروپا است.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري آريا، " عبدالباري عطوان"، در گزارشي در "راي اليوم" انگلستان به اين پرسش پاسخ داد؛ " آيا اردوغان به تهديدات خود عليه اروپا عمل مي‌کند؟ "
اردوغان اروپا را به باز کردن «درهاي جهنم» و فرستادن سه ميليون آواره سوري به مرزهاي آن تهديد کرد... آيا اين تهديد عملي مي شود؟ واکنش اروپا چه خواهد بود؟ آيا رئيس جمهور ترکيه براي خروج از پيمان آتلانتيک شمالي (ناتو) زمينه سازي مي کند؟
رجب طيب اردوغان رئيس جمهور ترکيه نخستين و مهم‌ترين گلوله را در جنگ سرد رواني که عليه کشورهاي عضو اتحاديه اروپا به راه انداخته است شليک و روز جمعه تهديد کرد در واکنش به رأي بالاي پارلمان اروپا به طرح توقف موقت مذاکرات درباره پيوستن ترکيه به اتحاديه اروپا، مرزهاي ترکيه را به روي آوارگاني که بخواهند راهي اروپا شوند باز مي کند.
رئيس جمهور ترکيه به چالش طلبي خود ادامه داد و تأکيد کرد در صورتي که پارلمان ترکيه از سرگيري مجازات اعدام را تصويب کند، وي قانون اجراي حکم اعدام کساني را که در کودتاي نظامي اخير دست داشتند امضا خواهد کرد. شرط اتحاديه اروپا براي پيوستن هر کشوري به اين اتحاديه، وجود نداشتن مجازات اعدام در آن است.
تهديد روشن و صريح اردوغان به استفاده از آوارگان به عنوان سلاحي قدرتمند در جنگ با اروپا به معناي لغو توافق به دست آمده با اتحاديه اروپا در خصوص جلوگيري از سرازير شدن آوارگان از طريق ترکيه به کشورهاي عضو اتحاديه اروپا، در مقابل اجازه دادن به شهروندان ترکيه براي رفت و آمد آزادانه در اروپا بدون نياز به رواديد؛ و فراتر از آن، پرداخت شش ميليارد دلار به ترکيه به عنوان غرامت مالي است.
***
هم اکنون حدود سه ميليون آواره سوري در خاک ترکيه حضور دارند و در صورتي که آنکارا توافق به دست آمده با اروپا را کنار بگذارد و اجازه دهد افراد بيشتري از حلب و رقه و موصل وارد ترکيه شوند، اين رقم ممکن است دو برابر شود. پيش از اين نيز اردوغان اجازه داده بود جهادي هايي که براي جنگيدن در صفوف «دولت اسلامي» (داعش) و «جبهه النصره» و صدها گروه ديگر راهي سوريه و عراق شدند از خاک ترکيه به عنوان گذرگاه استفاده کنند و ميلياردها دلار صرف تأمين هزينه ها و تسليحات آنان شود. اکنون او ممکن است مسير را برعکس کند و به مهاجران و شايد هم افراد مسلح اجازه دهد راهي اروپا شوند.
واکنش اروپايي ها به اين تهديدات تاکنون با بي اعتنايي همراه بوده است. خانم آنگلا مرکل صدراعظم آلمان اين تهديدات را بي‌ارزش دانست و فرانسه نيز اعلام کرد «اين تهديدها و زياده خواهي‌ها نتيجه‌اي ندارد».
تناقض اينجاست که ترکيه عضو مؤسس در سازمان «ناتو» است که اکثر کشورهاي اروپايي و آمريکا عضو آن هستند و رئيس جمهور ترکيه احساس
مي کند زماني که روابط کشورش با مسکو پس از اقدام جنگنده هاي ترکيه به سرنگون کردن هواپيماي سوخوي روسيه نزديک مرز سوريه متشنج شد، ناتو پشت او را خالي کرد و در کنارش نايستاد. اردوغان همچنين ناتو را به حمايت از کُردها متهم مي کند و با انتقادات اتحاديه اروپا از بازداشت هاي گسترده پس از کودتاي نظامي نافرجام امسال مواجه است. سي هزار نفر از بازداشت شدگان همچنان در بازداشت به سر مي برند و بيش از يکصد هزار کارمند نيز به اتهام همسويي يا وابستگي به «جنبش خدمت» به رياست فتح الله گولن که به حمايت از کودتا متهم شده است، اخراج شده اند.
به طور قطع اين تهديدات اردوغان اتحاديه اروپا و رهبران آن را به علت حساسيت شديدي که مسئله مهاجرت براي آنان دارد، دچار سردرگمي کرده است. شايد هم اين تهديد، خدمتي به احزاب راستگراي افراطي باشد که سياست هاي آنان با دشمني با اسلام و مسلمانان همراه است و پيروزي دونالد ترامپ را که رئيس جمهوري راستگرا و نژادپرست است و با تمرکز بر دشمني با اسلام و مهاجران به اين پيروزي دست يافت، الگو و مايه پشت گرمي و خوش بيني خود براي پيروز شدن در انتخابات مي دانند به ويژه در فرانسه و آلمان که زمان انتخابات نزديک است.
گمان نمي کنيم اروپايي ها در برابر اين تهديدات اردوغان دست بسته بمانند و بعيد نيست که برنامه هايي براي مقابله با هرگونه استفاده از برگه آوارگان به عنوان سلاح عليه خود - مانند جلوگيري از عبور آنان از مرزهايشان يا اعمال مجازات هايي عليه ترکيه - تدارک ديده باشند. شايد هم از اين فراتر بروند و از دشمنان دولت ترکيه شامل کُردها، ترک ها و سوري ها حمايت مالي و تسليحاتي کنند.
***
رئيس جمهور ترکيه هم اکنون به طور همزمان با مجموعه اي از دشمنان در جبهه هاي متعدد در حال نبرد است. او با کُردها در سوريه و شرق ترکيه مي جنگد و در خاک سوريه جولان مي دهد و با نظام دمشق برخورد مي کند و درگير جنگ با دو سازمان خطرناک متهم به تروريسم يعني «دولت اسلامي» (داعش) و حزب جدايي طلب کارگران کردستان است و نظام عراق را به چالش مي کشد و چشمداشت خود را به موصل پنهان نمي کند و روابط تجاري و سياسي اش با ايران در حال تضعيف شدن است. تنها طرفي در ميان کشورهاي همسايه که مي توان گفت رئيس جمهور ترکيه روابط خوبي با آن دارد، رژيم اشغالگر اسرائيل است.
آيا رئيس جمهور اردوغان مي تواند به طور همزمان وارد همه اين جنگ ها شود و در آنها پيروز شود يا دست کم شکست نخورد؟ ما در اين خصوص ترديد داريم. ترکيه کشوري قدرتمند است ولي ابرقدرت نيست.
نمي دانيم اردوغان چه حقه هايي در آستين دارد تا در آخرين لحظه آنها را علني کند ولي بعيد نمي دانيم دست به بزرگ ترين قمار زندگي سياسي خود يعني خروج از «ناتو» بزند و به ائتلاف روسيه بپيوندد. آيا او چنين کاري خواهد کرد يا در نهايت از اين تصميم خود صرف نظر خواهد کرد همان طور که از بسياري از موضع گيري هايي عقب نشيني کرد که برخي طرف ها آن را راهبردي و ريشه دار مي دانستند. تازه ترين عقب نشيني را مي توان در صلح او با تل آويو و دادن يک رشته امتيازات براي آشتي کردن با دوست قديمي و جديدش ولاديمير پوتين مشاهده کرد.
اردوغان مانند پلنگي زخمي است که به هر سو حمله ور مي شود... و اطرافش را دشمنان زيادي گرفته اند که منتظر سقوط او هستند.