خبرگزاري آريا- رضا ميرکريمي در چهارصد و نود و دومين برنامه «سينماتک» خانه هنرمندان ايران که به نمايش نسخه مرمت شده فيلم «خيلي دور، خيلي نزديک» اختصاص داشت، گفت: «خيلي دور، خيلي نزديک» تلاش براي ايجاد نوعي بي‌وزني براي مخاطب است تا بداند که ما نسبت خود را با جهاني بي‌انتها نمي‌توانيم درک کنيم و به همين دليل نبايد به سرعت به سراغ پاسخ‌هاي سريع برويم و بيش از دريافت پاسخ بايد نوعي معلق بودن و حيراني را تجربه کنيم.